Niezależnie od decyzji dotyczącej stosowania tranu i jego zamienników, ważne jest, aby mieć świadomość korzyści i zagrożeń wynikających ze stosowania tego minerału. Przez lata był on wykorzystywany na wiele różnych sposobów i do dziś jest szeroko stosowany. Jego efekty są dość zróżnicowane, ale najważniejszą korzyścią jest jego wykorzystanie w przemyśle lotniczym. Niezależnie od tego, czy zdecydujesz się na użycie tranu czy jednej z jego alternatyw, pamiętaj o przestrzeganiu środków ostrożności zalecanych przez Aerospace Safety Administration.
Zużycie i korozja
Stosując kombinację technik oceny, przeprowadzono badanie na eksplantatach trzonu kości udowej w celu określenia zużycia i korozji trunu i jego zamienników. W badaniu oceniano dwa różne typy połączeń, metal-metal i ceramika-metal. Oba typy łączników uległy zużyciu i korozji. Jednak typ C/M wykazał wyższy średni wynik DMM – cytat ten pochodzi od redaktora strony beautybodycenter.pl.
Bardziej kompleksowe badanie mogłoby ujawnić pochodzenie tego zużycia. Odłamki zużycia mają skład, który powinien być zbliżony do składu stopu luzem. Odłamki zużycia powinny mieć również wyższe stężenie chromu niż kobaltu. Sugeruje to, że odłamki są wynikiem korozji, a nie wynikiem bardziej lokalnego procesu.
Korozja została stwierdzona w pięciu z dziesięciu pałek M/M. Te pnie wykazały dowody na fretting i korozję międzykrystaliczną. Skaningowa mikroskopia elektronowa (SEM) ujawniła spłaszczone rowki w tułowiu z licznymi wżerami. Wżery miały średnicę około dziesięciu mikronów i zawierały niewielkie ilości tlenków i chlorków. Powierzchnia wokół tych wżerów była podobna do wytworzonego stopu. Towarzyszył temu odcisk rowków na taśmie.
Dla porównania, w pewnym badaniu przeanalizowano zużycie i korozję ośmiu pałek C/M. W badaniu tym stwierdzono, że zużycie i korozja truniwa i jego zamienników nie różniły się znacząco od zużycia i korozji aluminium. Trunnion wykazały wyższe zużycie i korozję niż stożka. Odłamki zużycia znalezione w tych trunionach były mniej poważne niż odłamki znalezione na stożku. Jest to ważne dla przyszłego zastosowania tych materiałów w modułowej całkowitej plastyce stawu biodrowego (THA).
Badania te wykazały, że zużycie i korozja truniw i ich zamienników są istotne. Co więcej, połączenie metod oceny było w stanie lepiej ujawnić zaangażowane mechanizmy. Badania te były jednak ograniczone przez małą wielkość próby. Im większy rozmiar próbki, tym bardziej ostateczne wnioski można wyciągnąć. W badaniu zabrakło również kontrolowanego badania stanowiskowego w celu zbadania potencjalnego niedopasowania kątowego pomiędzy stożkiem a czopem. Mogłoby to ujawnić bardziej złożony proces zużycia i korozji.
Zespół żółtych paznokci
YNS, znany również jako pierwotny obrzęk limfatyczny związany z żółtymi paznokciami, jest rzadkim zaburzeniem. Zazwyczaj dotyka mężczyzn i kobiety w wieku powyżej 50 lat, ale obserwowano ją również u noworodków. Stan ten charakteryzuje się żółtym odbarwieniem paznokci, wraz z objawami oddechowymi i limfatycznymi. Najczęściej towarzyszy bronchiektazie i zapaleniu zatok, ale może być też związana z innymi chorobami układu oddechowego.
Zgłaszano dużą liczbę pacjentów z YNS, ale większość opisano w opisach przypadków. Niektóre przypadki stwierdzono w rodzinach. Szacuje się, że schorzenie dotyczy około 1 na milion osób.
Zaburzenie zostało powiązane z tytanem, metalem, który jest stosowany w implantach dentystycznych i urządzeniach medycznych. Chociaż dokładny związek jest nadal badany, wydaje się, że nagromadzenie jonów tytanu może być przyczyną zespołu żółtych paznokci.
W jednym z raportów stwierdzono, że zespołowi żółtych paznokci towarzyszy stan zapalny w płucach. Najczęstsze zmiany w płucach to wysięk opłucnowy i bronchiektaza. W innych doniesieniach stwierdzono związek choroby z wziewnymi kortykosteroidami.
Jeden opis przypadku wykazał, że kobieta cierpiała na YNS po spożyciu pasty do zębów zawierającej dwutlenek tytanu. Inny opis przypadku wykazał, że u 9-letniej dziewczynki wystąpił zespół żółtych paznokci po połknięciu pasty do zębów.
Inne badania wykazały, że pacjenci z zespołem żółtych paznokci mają podwyższony poziom tytanu w paznokciach. Autorzy badania zmierzyli poziom tytanu w paznokciach pacjentów za pomocą urządzenia do fluorescencji rentgenowskiej z dyspersją energii (EDXRF).
Niektórzy badacze donosili również, że tytan może powodować różne schorzenia ogólnoustrojowe. Jeden z opisów przypadków donosił, że u pacjenta z YNS i przewlekłym zapaleniem błony śluzowej nosa wystąpiła zmiana koloru paznokci trzy lata po otrzymaniu wziewnych kortykosteroidów.
Ponadto zgłaszano pacjentów z zespołem żółtych paznokci po spożyciu leków zawierających tytan, takich jak klarytromycyna i acetonid triamcynolonu. Leki te są stosowane w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów.
Zespół żółtego paznokcia może być schorzeniem inwazyjnym i trudnym do zdiagnozowania. Ze względu na zmienne objawy związane z chorobą, odstęp czasu pomiędzy objawami klinicznymi a przebarwieniem paznokci może opóźnić rozpoznanie. Ważne jest, aby lekarz przeanalizował Twój przypadek. Jeśli masz objawy zespołu żółtych paznokci, powinieneś poddać się dokładnej ocenie.
Decyzja EFSA o zakazie stosowania węglanu wapnia
Decyzja EFSA o zakazie stosowania węglanu wapnia (znanego również jako sól wapniowa lub sorbinian wapnia) jako dodatku do żywności była szeroko dyskutowana. Decyzja oparta jest na ustaleniach niezależnego naukowego panelu doradczego. Panel został powołany przez Komisję Europejską i składa się z naukowców z organizacji eksperckich krajów członkowskich.
Panel stwierdził, że nie ma wystarczających dowodów uzasadniających bezpieczeństwo sorbinianu wapnia jako dodatku do żywności. Został on skierowany do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) w celu dokonania dalszej oceny. Dokonano tego w sposób systematyczny, na podstawie przeglądu tysięcy badań. Ocena EFSA obejmowała ogólną ocenę ryzyka, ocenę danych biologicznych oraz ocenę danych toksykologicznych.
W ocenie EFSA uwzględniono również najnowsze badania dotyczące skutków działania nanocząstek. Badania te wykazały, że odsetek nanocząsteczek w preparacie spożywczym E171 był znacznie wyższy niż wcześniej przewidywano. EFSA stwierdził, że nanocząstki nie są łatwo wchłaniane i mogą gromadzić się w organizmie. Uważa się, że cząstki te pełnią potencjalne funkcje odżywcze, ale mogą również powodować uszkodzenia nici DNA, co może prowadzić do rozwoju nowotworów.
Chociaż EFSA nie znalazła żadnych dowodów na ostrą toksyczność, agencja stwierdziła, że nadal istnieje niepewność co do tego, jak E171 może kumulować się w organizmie. Niepewność ta była również związana z możliwością, że dwutlenek tytanu może powodować przerwanie nici DNA. Ponadto EFSA nie mogła określić bezpiecznej wartości odcięcia dla wielkości cząstek.
Decyzja EFSA nie wprowadziła jednak zakazu stosowania E171, ale zostanie wykorzystana do informowania o przyszłych działaniach regulacyjnych. Zawiera ona również ogólną ocenę ryzyka związanego z tą substancją chemiczną i jej udziału w narażeniu dietetycznym populacji europejskiej. Nie jest jasne, czy UE zakaże stosowania węglanu wapnia jako dodatku do żywności.
Komisja Europejska obecnie decyduje, jak zareagować na decyzję EFSA. Prawdopodobnie Europejska Agencja Leków zostanie poproszona o podjęcie decyzji w sprawie produktów leczniczych zawierających dwutlenek tytanu. Możliwe jest również, że UE usunie dodatki ze swojej listy dopuszczonych dodatków do żywności.
Choroby związane z tytanem
W implantach medycznych stosowane są różne metale, a tytan jest jednym z nich. Stopy tytanu są stosowane w implantach dentystycznych, chirurgii ortopedycznej oraz w metalowych urządzeniach stabilizujących. W niektórych przypadkach tytan może powodować problemy zdrowotne. Może również zakłócać funkcjonowanie płuc i nerek.
Kilka badań wykazało, że tytan może być toksyczny dla ludzkiego organizmu. Może powodować choroby płuc i raka płuc. Może również wchodzić w interakcje z niezbędnym minerałem – krzemionką. Ponadto może wpływać na funkcjonowanie oczu i jamy ustnej.
Gdy tytan jest narażony na działanie środowiska jamy ustnej, powoduje podrażnienie ust i oczu. Powoduje również korozję substancji metalicznych. Może to spowodować miejscowo zakwaszone środowisko, które może być szkodliwe dla implantu tytanowego. Ponadto może powodować nadwrażliwość.
Częstość występowania alergii na tytan jest niska. Jednak w rzadkich przypadkach odnotowano, że tytan wywołuje alergię. Do częstych objawów alergii na tytan należą pokrzywka w jamie ustnej, suche plamy w tkance dziąsłowej i owrzodzenia w tkankach miękkich jamy ustnej. W takich przypadkach zalecono, aby pacjent poddał się testowi dwucyfrowemu O-ring. Ponadto zalecono, aby u pacjentów z ciężkimi chorobami alergicznymi wykonać przedoperacyjne badanie immunologiczne.
W kilku badaniach wykazano, że nanocząstki zawierające tytan mogą być toksyczne. Cząstki te są zbyt duże, aby przeniknąć przez skórę. Mogą one uwalniać cząstki w wyniku korozji i prowadzić do miejscowych i ogólnoustrojowych konsekwencji.
W jednym z badań tytan został wstrzyknięty do surowicy szczurów. Stwierdzono, że poziom tytanu we krwi wynosi 460 mcg/L. Ponadto ludzkie monocyty uwalniały więcej mediatorów zapalnych, gdy były narażone na działanie tytanu-al-V. Może to prowadzić do powstawania cytokin osteolitycznych w tkankach.
W badaniu badającym toksyczność tytanu w modelach zwierzęcych, Fabian i wsp. podali, że toksyczność tytanu jest rzadkim, ale klinicznie znaczącym zjawiskiem. Stwierdzili również, że tytan w organizmie nie jest toksyczny.
W pewnym badaniu autorzy zasugerowali, że biofilm mikrobiologiczny może prowadzić do miejscowo zakwaszonego środowiska, które może być szkodliwe dla tytanowego implantu. W badaniu odnotowano również, że lipopolisacharyd jest kluczowym mediatorem zapalenia okołoimplantowego.